طراحی گرافیک

طراحی گرافیک یعنی هنر ارتباط بصری از طریق عکس های متنی، نمادها و کارهای هنری که وظیفه انجام آن به عهده‌ی یک طراح گرفیک می باشد؛ در واقع طراحی گرافیکی زمانی پدید آمد و از آن سخن گفته شد که این افراد توانایی‌های خود را با ما به اشتراک گذاشتند. در این مقاله قصد داریم شما را با کیستی طراحی گرافیک آشنا کنیم. پس تا پایان این مقاله همراه ما باشید.

طراحی گرافیک چیست؟

طراحی گرافیک (Graphic Design) در واقع اصطلاحی عام و حرفه ای متشکل از طراحی حروف، تصویرسازی، عکاسی و چاپ است که به منظور ارائه اطلاعات یا آموزش بکار می رود. این اصطلاح را اولین بار ویلیام ادیسون دیگینز در سال ۱۹۲۲ بکار برد. با این همه فقط پس از جنگ جهانی دوم بود که کاربرد آن رایج شد.

ارتباط بصری در مفهوم آن تاریخ طولانی مدتی دارد. زمانی که انسان اولیه برای یافتن غذا به شکار می رفت و جای پای حیوانی را بر روی گِل می دید، در واقع نوعی نشانه بصری را مشاهده می کرد. اثر گرافیکی می تواند نشانه باشد، مانند حروف الفبا؛ یا یک نظام نشانه ای دیگر را شکل دهد؛ مانند علائم جاده ای. علائم گرافیکی در کنار هم تشکیل تصویر می دهد و در واقع طراحی گرافیک به معنای حرفه ساخت علائم و آرایش آنها بر یک سطح برای انتقال یک ایده است. گرافیک هنری است که ترسیم کردن و نگاشتن عناصر اصلی آن را تشکیل می دهند.

همه چیز درباره‌ی مهارت‌های یک طراح گرافیک(کلیک کنید)

تاریخچه و پیشینه گرافیک

طراحی گرافیک به مثابه یک تخصص از اواسط سده بیست مطرح شد. تا آن هنگام

شرکت ها ومؤسسات تبلیغاتی توسط هنرمندان تجاری اداره می شد. این تخصص ها عبارت بودند از: صفحه بند؛ حروفچین که عنوان و متن را با تمام جزییات طرح ریزی می کرد؛ تصویرگران که هر نوع آثار ترسیمی مثل نمودارهای فنی را تهیه می کردند و هنرمندان طراح حروف، روتوش کاران و دیگرانی که طرح های نهایی را برای تکثیر آماده می کردند.

امروزه طراحان گرافیک (Graphic Designer) با مؤسسات و آتلیه ها و طراحان لباس و مد همکاری دارند. آنها نه تنها تبلیغات و آگهی ها، بلکه مجلات و روزنامه هایی را که این آگهی ها در آن چاپ می شوند، طراحی می کنند. طراحی گرافیک و آثار گرافیکی تا اواخرسده ی نوزده به صورت سیاه و سفید بر کاغذ چاپ می شد. طی چندین سده، کارکرد های اصلی گرافیک اندک تغییری یافته است و هر طرح ممکن است به چند روش مورد استفاده قرار گیرد.

طی دهه ی ۱۹۶۰، طراحی گرافیک به عنوان شیوه ای برای حل مشکلات ارتباطی مطرح شد. به همین ترتیب در رسانه های همگانی نیز به عنوان مد به روز بودن مطرح شد. اما تغییر در سبک آن حاصل چندین عامل مؤثر مانند پیشرفت های فناوری در حوزه ی رسانه و نیز تحولات رایج در جامعه و گسترش تلوزیون و ویدئو بود. در قرن بیستم تبلیغات و چاپ تجاری، به هنر گرافیک یورش برده اما آثار چاپی هنری که به وسیله ی ماشین های دستی و به روش های سنتی انجام می گیرد، به زندگی خود ادامه داده اند و هنرمندان تجسمی به ابداعات طرح و حروف می پردازند.

لیتو گرافی، حکاکی روی چوب و لینو لئوم، تیزاب کاری، سیلک اسکرین و سریگرافی و چاپ های مخلوط روش هایی هستند که نقاشان به کار می برند.

تاریخچه طراحی گرافیک در ایران

طراحی و هنر گرافیک ایران به دلیل نیاز به تحول، دچار دگرگونی مثبتی شد. اما این دگرگونی، سال ها طول کشید تا در اواسط دوره ی رضا شاه، به مدد دو تن به نام های فردریک بالبرگ سوئدی و موشخ سروری ارمنی شروع به شکل گرفتن نمود. از کارهای تالبرگ، آرم راه آهن ایران و آرم سابق روزنامه ی اطّلاعات است. گرافیک مدرن ایران با کوشش های این دو و بعد با تلاش طراحان ایرانی نسل ها بعد از آن در جامعه، مطرح و شناخته شد و حضوری مستقل پیدا کرد. پیش از آن، هنر گرافیک در زمینه هایی چون طراحی فرش، کاشی، پارچه، نقوش سفال ها، تصویر گری و تحریر کتب و موجود بودند.

از دوره ی قاجار، با جدی شدن مسئله ی چاپ، طراحی و گرافیک نیز حضور مشخص تری یافت. فنون و نقوش سنّتی طراحی، توسط نقّاشان در زمینه های جدید به کار برده شد. اما به دلیل عدم آشنایی با فنون جدید در این حرفه، تحول لازم به وجود نیامد. به همین علت در طراحی هیچ سبک، مکتب یا شیوه ی نویی به وجود نیامد. چند سال بعد با گشایش دانشکده ی هنرهای زیبا و فعالیت کسانی چون محمد بهرامی در اواسط دوران محمدرضا شاه، گرافیک به دست هنرمندان ایرانی، جان تازه ای گرفت. از اواخر دهه ی سی و اوایل دهه ی چهل، حرکتی جدید در رجوع دوباره به نقوش و گنجینه بی‌همانند طراحی ایران شد.

امروزه با پیشرفت هنر گرافیک و گستردگی کاربرد آن شاخه های متعددی از قبیل تصویرسازی، پوستر، طراحی آرم و نشانه، صفحه آرایی، طراحی حروف و بسته بندی که از هم متمایز هستند را دربر می گیرد. همه این ها در مفهوم عمومی گرافیک، جای دارند.

 

سبکهای طراحی گرافیک

رشته طراحی گرافیک، زمینه ای است که همواره در حال تغییر، تحول و گسترش است. یک طراح گرافیک خوب کسی نیست که فقط مسلط به ابزار باشد. بلکه، طراحان برجسته همیشه پژوهش گران خوبی نیز بوده اند. به نظر بسیاری از هنرمندان، مطالعه درباره سبک های نوین (مدرن) و تاریخی (سنتی) و آشنایی با آن ها، از موارد کلیدی برای بهبود طرح های هنری، از جمله گرافیک است. اگر مشغول به کار گرافیک، چه به صورت آزاد و چه استخدام شرکت، هستید، باید دانش و کتابخانه ای مرجع برای خود تهیه کنید که بتوانید با استفاده از آن، از سبک های طراحی گرافیک در طرح های خود بهره بگیرید.

در طول تاریخ، همواره سبک های مختلف هنری ظهور کرده و به صورت چرخه ای افول و مجدد ظهور می کنند. در عصر حاضر، طراحان گرافیک بسیاری علاقه مند به استفاده و الهام گیری از سبک های گذشته در قسمتی از کارهای خود هستند. این امر نه تنها شامل سبک های طراحی گرافیک، بلکه شامل فیلم سازی، عکاسی و غیره نیز می‌شود.

سبک آرت نوا (Art Nouveau)

سبک آرت نوا در معماری، دکوراسیون و طراحی گرافیک مطرح شده است. این شیوه از اروپای غربی و آمریکا در سال های واپسین قرن نوزدهم نشات گرفته است. این سبک تا اوایل قرن بیستم و ۱۹۲۰ رواج داشته است. شاخصه های اصلی این سبک خطوط ضخیم اطراف کار و همچنین نگاشته های مسطح و دست نویس است. با استفاده از خطوط منحنی، آثار این سبک به الهام از طبیعت اشاره دارد. این شیوه طراحی رمانتیک بوده و به مهارت فنی بسیاری نیازمند است.یکی از هنرمندان معروف این سبک می توان به نقاش اهل چک، آلفونز موکا اشاره کرد.

شاخصه های کلیدی این سبک در طراحی گرافیک

• نمایش پیچیده ی اشکال.
• خطوط ضخیم.
• طراحی و رنگ آمیزی با دست.
• استفاده از رنگ های طبیعی.
• استفاده مکرر از شخصیت های بانوان.

سبک آرت دکو (Art Deco)

شیوه آرت دکو نیز سبکی است که در معماری و هنرهای بصری بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این شیوه نماد لوکس بودن و تجمل گرایی است و تحت تاثیر جنگ جهانی اول گسترش یافته است. این اصطلاح مخفف Art Decoratifs بوده و از نمایشگاه سال ۱۹۲۵ پاریس با عنوان Exposition Internationale des Arts Decoratifs et Industriels Modernes نشات گرفته است. مشخصه های این سبک استفاده از منحنی های ضخیم، خطوط عمودی قوی، استفاده از الگوها و سطوح مکرر و همچنین استفاده از تکنیک ایر براش (Airbrush) بوده است. در این عصر، سبک آرت نوا بیشتر برای تبلیغات مورد استفاده قرار گرفت. این شیوه اغلب در تبلیغ برندهای لوکس و گران بها قابل مشاهده بود.

شاخصه های کلیدی این سبک طراحی گرافیک

• اشکال هندسی قوی
• استفاده از خطوط عمودی
• استفاده از حروف کپیتال (بزرگ) انگلیسی
• تباین و کنتراست بالای رنگ ها
• عمق کم (مسطح) در تصویرسازی

سبک بین الملل/سوئیسی (Swiss/International)

سبک سوئیسی، که امروزه اغلب از آن با عنوان سبک بین الملل یاد می شود، از دهه ۱۹۴۰ میلادی در کنار سایر سبک های طراحی گرافیک شروع به سرچشمه گرفته کرد. از سبک تاثیر چشم گیری بر تمامی آثار قرن بیستم گذاشت. این شیوه طرفدار سادگی، عینیت (Objectivity) و خوانایی بود. سبک سوئیسی توسط هنرمندان مدرسه ی طراحی زوریخ و همچنین مدرسه طراحی باسل آغاز شده است. استفاده از گرید و چیدمان های نامتقارن در کنار استفاده از شیوه تایپوگرافی sans-serif از عناصر این سبک بودند که بسیار در آثار هنری دیگر نیز توسعه یافتند.

شاخصه های کلیدی این سبک طراحی گرافیک

• استفاده بسیار از فصای منفی.
• پالت رنگی مات و اشباع شده.
• تمیز و ساده.
• استفاده بیشتر از فونت sans-serif.
• چیدمان نامتقارن.

سبک سایکدلیک (Psychedelic)

پدیده ی طراحی و موسیقی سایکدلیک (روانگردان) در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی رواج داشته و نسبت به سایر سبک های طراحی گرافیک بیشتر به چشم می خورد. این شیوه هم از فلسفه، موسیقی، طراحی لباس و ادبیات تاثیر پذیرفت و هم بر آن ها تاثیر گذاشت. بیشتر پوسترهای گروه های موسیقی در دهه ۱۹۶۰ با استفاده از این شیوه طراحی می شدند. استفاده از رنگ های روشن و تصویرسازی های متافیزیکی و سورئال از عناصر این آثار است. شیوه سایکدلیک بسیاری از مشخصه های سبک آرت توا را به همراه داشته است؛ به ویژه در طرح هایی که با استفاده از دست نگاشته می شده است.

مشخصه های کلیدی این سبک طراحی گرافیک

• تحت تاثیر تفکرات ناشی از داروهای روانگردان.
• رنگ های تند و زننده.
• تصاویر و فونت هایی که از سبک آرت نوا الهام گرفته شده است.
• نوشته های دستی که اغلب به سختی قابل خواندن هستند.
• فرم ها عناصر آبستره و ساده

سبک American Kitsch

کیچ یک کلمه آلمانی به معنی طعم بد است و از نظر سبک طراحی گرافیکی کار بی مزه و اغراق آمیز است. این سبک اول با در طراحی در سال 1940 در تصاویر دیده شد. در این سبک اغلب از خطوط و طرح های اغراق آمیز استفاده می شود که به شکلی ارگانیک استفاده می شود. تأثیر آرت دکو مدت ها پس از دهه 1930 ادامه داشت و الهام بخش بسیاری از سبک های طراحی جدید بود. یکی از سبک های منحصر به فرد که پس از آن راه اندازی شد، American Kitsch بود. این رویکرد طراحی در دهه های 1940 تا 1960 در ایالات متحده با سبک ایده آل ایده آل و شبیه به کارتون شبیه سازی شد. طرح های کیتچ آمریکایی این دوران به دلیل سبک فونت خاص و سبک سازی آینده نگرانه با تصاویر دراماتیک یا کاریکاتور شناخته شده بودند.

سبک طراحی گرافیکی مترادف با اشکال غیررسمی، استفاده از رنگ های متضاد و جیغ، تصاویر ترسیم شده و رنگی، فرم های فضا سن و منحنی های اغراق آمیز است. ممکن است بین طرح کیچ آمریکایی و لحن صدا در تبلیغات و نشانه های روز ارتباط تنگاتنگی را مشاهده کنیم. هر دوی آنها از ایده آلیسم مشخص رویای آمریکایی استفاده می کردند که با کاریکاتور همراه بود.پوسترهای فیلم برخی از بهترین نمونه های فیلم آمریکایی سبک کیچ، به ویژه نمونه های ژانرهای علمی تخیلی یا فانتزی را ارائه می دهند.

مشخصات سبک کیج آمریکایی

• عکس و فونتهای متضاد
• تصاویر گرافیکی شبیه به کارتون
• رنگهای پررنگ و پر جنب و جوش
• افرادی در ژست های نمایشی و کارتونی یا کاریکاتوری
• اشکال آیرودینامیکی

سبک پانک (Punk)

ریشه های کارهای DIY (اموری که بدون نیاز به متخصص و توسط خود شخص انجام شوند) به مکتب پانک باز می‌گردد. همچنین، سبک موسیفی پانک در دهه ۱۹۷۰ ظهور یافت، بر این سبک طراحی گرافیک تاثیر داشت. بسیاری از دنبال کنندگان این سبک طراح آموزش دیده نبودند. و به صورت DIY طرح های خود را اجرا می کردند. عناصر اصلی این سبک نوشته های بریده شده، دست ساز و کلاژ هایی هستند که به صورت شلخته در کنار هم چیده شده اند. بسیاری از این طرح ها در مواقعی خلق شده اند که هیچ بودجه ای برای طراحی اختصاص نیافته است.

 

مشخصه های کلیدی این سبک طراحی گرافیک

• کیفیت پایین عکس ها
• رنگ های مات
• نوشته های کلاژ شده
• کنتراست بالای رنگ ها
• ترکیب بندی شلخته و نامنظم.

سبک مینیمالیسم و مسطح ( Minimalism and flat)

سبک مینیمالیسم (و یا ساده گرایی) نسبت به بقیه سبک های طراحی گرافیک، امروزه رواج بیشتری داشته و از سال های 2010 میلادی سرچشمه می گیرد. این سبک به دلیل استفاده یکنواخت از رنگ و جزییات بسیار اندک به سرعت قابل تشخیص است. مشخصه ای دیگر این سبک استفاده از خطوط مشخص، سایه اندازی و رنگ بسیار کم، استفاده از شبکه گرید و تصاویر مسطح است. استفاد هاز فونت های san-serif نیز در این سبک بسیار مورد علاقه گرافیست ها است. با نگاهی به آثار موجود در بازار، می توان به محبوبیت این سبک پی برد.

 

مشخصه های سبک مینیمالیست طراحی گرافیک

• مسطح و بدون عمق
• فضای طراحی مینیمال
• تن های رنگی خنثی
• عناصر خطی
• استفاده از فضای منفی

سبک طراحی مسطح

طراحی مسطح در سال ۲۰۰۶ توسط Microsoft Zune معرفی شد و شرکت اپل با IOS 7 در سال ۲۰۱۳ آن را بروز نمود و توسط Google Material Design در سال ۲۰۱۴ بهبود پیدا کرد. زییاترین مثالی که از طراحی مسطح می توان نام برد بازی Monument Valley است. طراحی مسطح با ویژگی هایی از جمله گرافیک ساده، رنگارنگ، تایپوگرافی در سایز بزرگ، فضای سفید و طیف رنگی یا گرادینت ظریف شناخته می شود که با سبک های مینیمالیسم (Minimalism)، باوهاوس (Bauhaus) و سبک سویسی (Swiss Style) سازگار است.

طراحی مسطح به عنوان یک زبان بصری، بسیار کاربردی است و به علت زمان کم بارگذاری، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. همچنین این طرح ها به راحتی با طرح های دیگر آثار هنری پیچیده، دست نوشته ها و عکس ها ترکیب می شود و طرح های متنوع جدیدی را تولید می کند. این سبک با طرح مسطح آغاز شد و با اضافه کردن عمق، نور،سایه و حرکت به روز شد. در سال ۲۰۱۶ محبوبیت این سبک بسیار افزایش پیدا کرد بطوریکه طراحان UI از آن در طراحی سایت استفاده می کنند.

برای آشنایی بیشتر با سبک‌های نقاشی بر روی لینک کلیک کنید.

هنرمند شهرت رو در دیپیا پیدا کن

اولین سایت کاریابی هنرمندان

اینجا پروژه بگیر یا خودت رو معرفی کن

سخن آخر 

با توجه به اهمیت طراحان گرافیک در حوزه‌های کاری ما در این مقاله تصمیم گرفتیم شما را با چیستی طراحی گرافیک و انواع سبک‌های گرافیک آشنا کنیم. ممنون از اینکه تا پایان این مقاله همراه ما بودید.